Τρίτη, 01 Δεκεμβρίου 2009

Προμηθεὺς πλάσας ποτὲ ἀνθρώπους δύο πήρας ἐξ αὐτῶν ἀπεκρέμασε, τὴν μὲν ἀλλοτρίων κακῶν, τὴν δὲ ἰδίων, καὶ τὴν μὲν τῶν ὀθνείων ἔμπροσθεν ἔταξε, τὴν δὲ ἑτέραν ὄπισθεν ἀπήρτησεν. Ἐξ οὗ δὴ συνέβη τοὺς ἀνθρώπους τὰ μὲν ἀλλότρια κακὰ ἐξ ἀπόπτου κατοπτάζεσθαι, τὰ δὲ ἴδια μὴ προορᾶσθαι

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Οι νύχτες στο Φλόρες

ΙΣΠΑΝΟΦΩΝΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
CESAR AIRA
ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΟ ΦΛΟΡΕΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΙΔΟΥ
ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ 2010
σελ. 134

Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στη συνοικία Φλόρες του Μπουένος Άιρες, ο Άλντο και η Ροσίτα, για να συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημά τους την εποχή που η οικονομική κρίση μαίνεται στην Αργεντινή, αποφασίζουν να ασχοληθούν με τη νυχτερινή διανομή πίτσας με τα πόδια. Ένας πανάκριβος οίκος ευγηρίας , που διευθύνεται από νεαρές καλόγριες, αποτελεί τον ταχτικό πελάτη του ζευγαριού τις μεταμεσονύχτιες ώρες. Παράλληλα με το ζευγάρι δεκάδες νεαρά αγόρια με τα μηχανάκια τους εκτελούν το ίδιο επάγγελμα. Κάποια μέρα ένα από τα αγόρια αυτά, ο Τζόναθαν, πέφτει θύμα απαγωγής και οι απαγωγείς του ζητούν από τους φτωχούς γονείς του υπέρογκα λύτρα. Ένας ευσυνείδητος εισαγγελέας αναλαμβάνει την εξιχνίαση της υπόθεσης. Τρία παράλληλα αυτοκινητικά ατυχήματα συμβαίνουν την ίδια νύχτα στον περιφερειακό της πόλης. Ένας μυστηριώδης βολιβιανός συγγραφέας, φίλος και καλεσμένος του εισαγγελέα συμμετέχει στα δρώμενα. Και κάποιο βολιβιανό ίδρυμα για την ενίσχυση των νέων καλλιτεχνών συμπληρώνει κι αυτό με την παρουσία του το καλειδοσκόπιο της υπόθεσης. Αυτός είναι σε γενικές γραμμές ο κεντρικός θεματικός πυρήνας του έργου. Κι όλα αυτά, πρόσωπα και ιδρύματα, χωρίς εμφανή και πειστική σύνδεση μεταξύ τους, λες και αποτελούν αδέξια επινοήματα κάποιου πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα…Ως εδώ ο προσεχτικός αναγνώστης δεν διαπιστώνει τίποτε παράδοξο, τίποτε άξιο αναφοράς. Αν μάλιστα είναι και ανυπόμονος ενδέχεται να εγκαταλείψει την ανάγνωση του έργου στη μέση, ή να ανατρέξει στην τελευταία σελίδα για να μάθει το τέλος της πλοκής του.

Όμως από κάποιο σημείο και πέρα αρχίζει να υποψιάζεται ότι κανένα από τα πρόσωπα ή τα συμβαίνοντα στη νουβέλα - γιατί μάλλον για νουβέλα πρόκειται - δεν είναι αυτό που φαίνεται! Οι χαρακτήρες του έργου θαρρείς και κινούνται φορώντας μάσκες, τα γεγονότα δεν είναι αυτά που έδειχναν ότι είναι και μα αδιόρατη ανησυχητική ομίχλη αρχίζει να καλύπτει σιγά σιγά το χώρο και την ατμόσφαιρα στην οποία κινούνται. Και ο κάθε αναγνώστης ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις που κουβαλάει αρχίζει να προσεγγίζει, ή να νομίζει ότι προσεγγίζει, τα γεγονότα. Τα γεγονότα που γλιστρούν μέσα από τις παλάμες του σαν νερό και μεταμορφώνονται χωρίς σταματημό και προφανή λόγο. Πρόκειται για μια γοητευτική άσκηση ύφους που οδηγεί στο αβίαστο συναίσθημα ότι το παράλογο και το ανεξήγητο κυβερνάει και δίνει νόημα στη ζωή μας.

Ο Σεσάρ Άιρα θεωρείται ένας από τους πολλά υποσχόμενους νέους λατινοαμερικανούς συγγραφείς. Πολυγραφότατος (κυκλοφορούν πάνω από εξήντα έργα του-διηγήματα, θεατρικά έργα και δοκίμια). Γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες , συνεργάζεται με πολλά MME της χώρας του και διδάσκει και στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη ένα ακόμη έργο του, το "Βαράμο" (2007)